Συνειδητό, λοιπόν, είναι αυτό που είναι αντιληπτό απο τις αισθήσεις μας, αυτό το μερικό που γνωρίζουμε και εφαρμόζουμε στην καθημερινότητά μας. Από την άλλη, το υποσυνείδητο είναι η παλιότερη γνώση μας, που είναι υπό, δηλαδή κρυμμένη μέσα στις παρελθούσες γνώσεις μας τις οποίες προσωρινά ξεχνάμε, αλλά, λειτουργούν μέσα μας ως γνώση. Ασυνείδητο, όπως λέει το ίδιο το στερητικό α αφορά στην ίδια τη γνώση που υπάρχει στο ανθρώπινο DNA και αναζητείται η πρόσβαση σε αυτήν μέσω της σύνδεσης του ανθρώπου με τον κεντρικό έλεγχο των πάντων, που βρίσκεται μέσα του, σε σχέση με το άγνωστο 99% του εγκεφάλου μας που η ίδια η επιστήμη παραδέχεται ότι δε γνωρίζουμε.
Όλοι μας λίγο πολύ γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος με τα μέρη του είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία και κίνηση ολόκληρου του σώματός μας, τη σκέψη, την αντίληψη αλλά και την αλληλεπίδρασή μας με το εξωτερικό και εσωτερικό μας περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τμήμα του σώματός μας έχει άμεση σχέση με τον εγκέφαλο, καθώς ελέγχει τα ερεθίσματά του στο ανώτερο αυτό όργανο, το οποίο τα επεξεργάζεται, τα ταξινομεί και ανταποδίδει μια απάντηση έπειτα στο σώμα μέσω των νευροδιαβιβαστών, τον ΥΥΕ άξονα (Υποθαλαμο – υπόφυση - επινεφρίδια) αυτών των ερεθισμάτων σε όλο το σώμα, καθορίζοντας την ευεξία ή την ασθένεια, αναλόγως των ερεθισμάτων που δέχεται.
Έχει ήδη διαπιστωθεί η άμεση αλληλεπίδραση εγκεφάλου και γαστρεντερικού καθώς το δεύτερο έχει το ίδιο ένα δικό του νευρικό σύστημα. Το ίδιο συμβαίνει και με την καρδιά μας, έχει κι αυτή το δικό της νευρικό σύστημα. Όλα αυτά μαζί αλληλεπιδρούν δίνοντας τα ερεθίσματά τους στον εγκέφαλο και ο εγκέφαλος μας ανταμοίβει ανάλογα.
Μέγιστη σημασία για την αντίληψη και τη σκέψη έχουν τα αστροκύτταρα που είναι γλοία κύτταρα και έχουν εξέχουσα θέση για τις λειτουργίες που προσφέρουν. Για την ακρίβεια τα αστροκύτταρα λαμβάνοντας την πληροφορία στον προμετωπιαίο φλοιό, η οποία πληροφορία είναι ένα κβάντο, την μεταφέρουν στο εσωτερικό του εγκεφάλου και μεταφέρουν έτσι τις σκέψεις και τις πράξεις σε παράλληλη και ταυτόσημη ερμηνεία και σύνδεση με αυτή του ασυνειδήτου και υποσυνειδήτου. Διότι το κβάντο, που λαμβάνεται ως πληροφορία, αφορά ένα ζιπαρισμένο αρχείο πολλών διαστάσεων του τώρα το οποίο έρχεται να προσδεθεί σε εμάς, στην αντίληψή μας ενώ εμείς αντιλαμβανόμαστε και ενσωματώνουμε μόνο λίγο από αυτό, σε συνάρτηση με το ασυνείδητο-υποσυνείδητο, δημιουργώντας τις ανάλογες συνάψεις και νευροδιαβιβαστές - υγείας ή ασθένειας - στο κύκλωμα του εγκεφάλου.
Θα μπορούσαμε για να το κάνουμε πιο προσιτό στο σύγχρονο άνθρωπο να δούμε και να εννοήσουμε τον ανθρώπινο εγκέφαλο σαν έναν υπερφυσικό υπολογιστή όπου το συνειδητό του μέρος αφορά στη μνήμη οθόνης, δηλαδή όλα όσα διαδραματίζονται στην καθημερινότητά του, το υποσυνείδητο ως τα αρχεία που υπάρχουν στην μνήμη του υπολογιστή προς επεξεργασία, ενώ το ασυνείδητο είναι ουσιαστικά η άπειρη μνήμη του υπολογιστή στο σκληρό του δίσκο όπου εμπεριέχεται το όλον της γνώσης και των δυνατοτήτων του.
Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι στο μη συνειδητό μέρος του εγκεφάλου, υπάρχουν επίπεδα γνώσης και μνήμης όπου υποσυνείδητο καλείται το τμήμα που μπορεί να αποκαλυφθεί πιο εύκολα, καθώς ανασύρεται πιο εύκολα στη μνήμη, ενώ το ασυνείδητο ελέγχει τις πολυ βαθύτερες και δύσκολες να ανασυρθούν μνήμες του ανθρωπίνου εγκεφάλου.
Γι' αυτό στο υποσυνείδητο βρίσκουμε μνήμες που έχουν κατασταλεί αλλά έχουν διαμορφώσει τον τρόπο που λειτουργούμε. Από την άλλη στο ασυνείδητο έχουμε την γνώση που δεν αντιλαμβανόμαστε πλήρως και γι αυτό δε μπορούμε να εξηγήσουμε και να ερμηνεύσουμε.
Σε ένα μεγαλύτερο τμήμα του εγκεφάλου, εδράζεται ένα άπειρος χώρος, όπου δρούν υποσυνείδητο και ασυνείδητο μαζί και συμπληρωματικά προκειμένου το υποσυνείδητο, να συνδέει το συνειδητό με το ασυνείδητο.
Ο συνειδητός νους, ελέγχει τις σκέψεις που κανουμε στο τώρα, ό,τι θυμόμαστε σε παρόντα χρόνο, οπως επίσης και ό,τι αισθανόμαστε, ή επιθυμούμε άμεσα, σε λογικό πλαίσιο. Αυτό πάλι, δε μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τις αναμνήσεις, εμπειρίες του υποσυνειδήτου, ούτε, χωρίς τη συλογική μνήμη του ασυνειδήτου.
Μην ξεχνάμε, ότι η αναπνοή, η κυκλοφορία του αίματος και οι καρδιακοί παλμοί, ελέγχονται απο το υποσυνείδητο. Αν λοιπόν, επιχειρήσουμε να έχουμε αντίληψη αυτών των σωματικών μας δραστηριοτήτων, τότε, το συνειδητό αποκτά μια συνεργασία με το υποσυνείδητο, σε πρώτη φάση. Και τα συναισθήματα, ελέγχονται από το υποσυνείδητό μας, γι' αυτό βιώνουμε αρνητικά συναισθήματα ακούσια χωρίς να παρεμβαίνει το συνειδητό που θα μπορούσε να τα ελέγξει καλύτερα. Κι αυτό γιατί, οι μνήμες του υποσυνείδητου είναι ανεπεξέργαστες και γι' αυτό οι προκαταλήψεις όσο και οι θέσεις που έχουμε, παραμένουν ανοργάνωτες με αποτέλεσμα να μη μας βοηθούν τόσο.
Αν όμως, περάσουν στο συνειδητό μέρος του εγκεφάλου, αυτό δύναται να ορθολογίσει και να μετατρέψει σε λογικά βήματα τις επομενες κινήσεις μας. Το συνειδητό, λοιπόν, ελέγχει τις λογικές και διανοητικές μας λειτουργίες, ενώ το υποσυνείδητο τις φυσικές μας λειτουργίες.
Η πολυπλοκότητα και η ευρύτητα του ανθρώπινου εγκεφάλου, είναι μοναδική. Δισεκατομμύρια νευρικών κυττάρων πραγματοποιούν μια συνεχή άπειρη ανταλλαγή και συνδυασμό πληροφοριών, αποδεικνύοντας έτσι το απεριόριστο εύρος αποθηκευτικου χώρου που διαθέτει! Ένας εγκέφαλος που δεν περιορίζεται στο χώρο που διαθέτει στο κεφάλι μας, αλλά, πληρεί όλο μας το σώμα, καθώς ελέγχει όλες τις σωματικές και μη σωματικές μας λειτουργίες. Ο μετωπιαίος λοβός, βέβαια, είναι το τμήμα του εγκεφάλου που ορίζει τη σκέψη και τη λογική, που παίρνουν τις αποφάσεις ενώ διαμορφώνει την ατομική μας στάση και θέληση, διευθύνοντας, στην ουσία όλο το σώμα του ανθρώπου.
Κι όμως, το συνειδητό, περιορίζεται στον υλικό κόσμο που ζούμε και γι αυτό έχουμε το υποσυνείδητο να το συμπληρώνει με την αντίληψη των κοσμικών δρωμένων, όπως είπαμε παραπάνω. Όσο και αν εκτιμάμε τη νηφαλιότητα και τη λογική του συνειδητού μας μέρους του εγκεφάλου, αυτή ακριβώς η λογική και η νηφαλιότητα, του βάζουν όρια που δε μπορεί να ξεπεράσει. Η λειτουργία του εγκεφάλου έχει την υλική της απεικόνιση στον ηλεκτρονικό υπολογιστή που πλέον, όλοι έχουμε στα σπιτια μας και φυσικά, στους χώρους εργασίας.
Ο δρ Τζώρτζ Μίλλερ, ένας απο τους ιδρυτές της γνωστικής ψυχολογίας, υποστήριξε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος ομαδοποιεί τις πληροφορίες που λαμβάνει, έστω και με τη μορφή της μνήμης μικράς διαρκείας. Εκατομμύρια λειτουργικές ενέργειες πραγματοποιούνται απο το σύνολο του εγκεφάλου και φυσικά, μοιράζονται στο συνειδητό, υποσυνείδητο και ασυνείδητο μέσα του.
Από την αρχαιότητα αναζητήθηκε ο ορισμός της ψυχής και του νου. Έτσι ο Αριστοτέλης, όρισε ότι ο χώρος της φαντασίας αφορούσε σε αφηρημένες έννοιες και νοήματα, που αγγίζουν πιο πολύ το ασυνείδητο και το υποσυνείδητο, ενώ το συνειδητό εδράζονταν στην αντίληψη και στην πραγματικότητα που ζεί ο άνθρωπος.
Ένα υποσυνείδητο, που όλοι παραδέχονται ότι ελέγχει το μεγαλύτερο τμήμα, σε σχέση με το συνειδητό, τον ανθρώπινο εγκέφαλο, αλλά κανείς δεν τολμά να του δώσει τον αντίστοιχο “πρωταγωνιστικό” γι' αυτό ρόλο. Κι όμως, το υποσυνείδητο, ελέγχει εκατομμύρια ενέργειες του σώματός μας, κύριες και δευτερεύουσες, που το συνειδητό έχει παντελή άγνοια!
Ο μεταβολισμός, οι σωματικές μας λειτουργίες, όπως η αναπνοή, οι χτύποι της καρδιάς μας, το ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων μας, οι κινήσεις των χεριών μας, το βάδισμα, η ομιλία και τόσες άλλες, ελέγχονται απο το υποσυνείδητό μας, οι αισθήσεις και τα αισθητηριακά όργανά μας, οι μνήμες του παρελθόντος και το άπειρο μέγεθός τους, ένα πραγματικά άπειρο σύνολο της ύπαρξής μας, κινείται από το υποσυνείδητο!
Η λειτουργία του υποσυνείδητου, είναι σαφώς πιο πολύπλοκη, αφού λειτουργεί συνειρμικά, συνδυάζοντας πράγματα και έννοιες, καταχωρόντας τα όλα σε ένα συμπαντικό σύνολο, όπου τελικά, όλα υπάγονται... Καταχωρεί και επαναφέρει όλες τις πληροφορίες που γνωρίζουμε, πέρα από το χρόνο που εμείς ζούμε, κινούμαστε, κοιμόμαστε. Ειδικά στον ύπνο, μόνο το συνειδητό μέρος του εγκεφάλου κοιμάται, καθώς το υποσυνείδητο λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο.
Ο χώρος του υποσυνείδητου και ασυνείδητου, έχει αποτελέσει αντικείμενο μεγάλων θεωριών στο χώρο της ψυχολογίας, καθώς, πολλοί ασχολήθηκαν με το ζήτημα εξ αρχαιοτάτων χρόνων. Κάποιοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο χρησιμοποιούνται εναλλακτικά. Ωστόσο, όπως υποστήριξε ο Φρόιντ, το ασυνείδητο είναι η βασική πηγή έκφρασης της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Η σύγχιση όμως, μεταξύ ασυνείδητου και υποσυνείδητου, αφορά στην εφαρμογή της γνώσης της διαφοράς του ασυνείδητου απο το υποσυνείδητο.
Κι όσο περίεργο κι αν είναι το ασυνείδητο όσο και το υποσυνείδητο, αφορούν διαστάσεις του εγκεφάλου, όπου δημιουργούνται οι νοητικές διαδικασίες και εκφράσεις μας, χωρίς καν να τις γνωρίζουμε ή έστω, πως αυτές δημιουργούνται. Αφορούν δε σε ένα ευρύτερο σύνολο, ασυνείδητης γνώσης, όσο και κληρονομικών ιδιοτήτων, συναισθημάτων, σκέψεων, αντιλήψεων, αντιδράσεων όσο και άλλων παθών και φόβων, που βιώνουμε, χωρίς να αναγνωρίζουμε συνειδητά.
Έτσι, μπορούμε να πούμε, ότι το ασυνείδητο λειτουργεί ως αγωγός και περιεχόμενο από και προς την άγνωστη γνώση, με τα ανάλογα προσαρμοστικά πρότυπα, για τη λογική του νου μας, που θα βοηθήσουν στην αποδοχή των νέων πληροφοριών του άπειρου της συμπαντικής νοητικής αλήθειας. Κι αυτό μπορεί να γίνει, με τη μεταβλητικη ικανότητα του ίδιου του ανθρώπου να αποδεχθεί και προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, αποκλείοντας, την έως τώρα, απλότητα της λογικής που χρησιμοποιούμε για να αντιληφθούμε τον κόσμο γύρω μας. Το φαινόμενο της προσαρμοστικότητας του ανθρώπου στη νέα γνώση, έχει επισημανθεί από επιστήμονες, όπως ο Bandura (1986) και οι Locke, Latham(2002) οι οποίοι υποστήριξαν ότι η νέα γνώση πρέπει να γίνει κατανοητή με τη βοήθεια της συνειδητής πρόθεσης και την ανάλογη συνειδητή καθοδήγηση.
Εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε, ότι όλα τα φυσικά ερεθίσματα και γνώση, ειναι υπερσυνείδητα, κάτι που οδηγεί στην αναγνώριση της ανάγκης συνδυασμού του συνειδητού, με το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο, ως φυσική εξέλιξη για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Σε ολόκληρη τη φύση, σε ζώα και φυτά, το ασυνείδητο αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση, οπότε, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε τη μερικότητα της λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου έως σήμερα. Μην ξεχνάμε, ότι πίσω από τη λογική μας συνειδητότητα, υπάρχει ένα άπειρο πεδίο λειτουργιών που εκφράζεται μέσω του υποσυνείδητου και του ασυνείδητου, οπως προείπαμε, δίχως τη συνειδητή επίγνωσή μας. Έτσι, η ίδια η γνώση, αποκαλύπτεται στον άνθρωπο, μέσα από πολύπλοκα μοτίβα, που δεν κατανοεί απόλυτα η συνειδητότητα μας.
Βασικά μπορούμε να πούμε, ότι το ασυνείδητο και το υποσυνείδητο ετοιμάζουν το περιβάλλον που κινείται το συνειδητό. Κι αυτό γιατί η γνώση του ασυνείδητου, με την εμπειρία του υποσυνείδητου, προκαταβάλουν το συνειδητό στο τι να δει και τι να βιώσει. Και το ασυνείδητο που θέλει να αποκαλύψει τη γνώση, μαζί με το υποσυνείδητο που έχει κενά, ψάχνει στο χώρο του συνειδητού τώρα, το αποτέλεσμα των ελλείψεων του υποσυνείδητου, όσο και την αποκάλυψη της γνώσης του ασυνείδητου.
Ούτως ή άλλως, το μεγαλύτερο τμήμα της εγκεφαλικής και σωματικής μας λειτουργίας, είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού της συνειδητής και της υποσυνείδητης, όσο και της ασυνείδητης εγκεφαλικής μας δραστηριότητας, όπως εκφράζονται μέσα απο τις καθημερινές μας συμπεριφορές και σωματικές λειτουργικότητες.
Ένα τολμηρό για τη σύγχρονη επιστήμη, ορισμό του ασυνειδήτου, έκανε ο Κάρλ Γιούνγκ, δίνοντας τον ορισμό της ψυχικής δομής και υπόστασης, στο ασυνείδητο.
Διαπιστώνεται λοιπόν και επίσημα, το τρίπτυχο, συνειδητό, υποσυνείδητο και ασυνείδητο, καθώς σύμφωνα με τον Γιούνγκ η ψυχή αποτελείται από τρία μέρη: τη συνείδηση, το προσωπικό ασυνείδητο (υποσυνείδητο) και το συλλογικό πραγματικό ασυνείδητο του ανθρώπινου είδους. Η γενική θέση για το ασυνείδητο όπως υποστήριξε ο Γιούνγκ της ψυχολογίας και της παλαιότερης επιστήμης, είναι πως δεν υπάρχει ως ανώτερη ύπαρξη, άρα ένα τίποτα: «το ονομάζουμε τίποτα, κι όμως είναι μία ολόκληρη πραγματικότητα σε δυνητική κατάσταση». ( Η ολοκλήρωση της προσωπικότητας Κάρλ Γιούνγκ ),
Θέσεις του Γιούνγκ για τη μεγάλη αξία και υπόσταση του ασυνείδητου
«...Το ασυνείδητο είναι η μητέρα του συνειδητού» (Η ολοκλήρωση της προσωπικότητας)
«Το ασυνείδητο στο σύνολό του δεν είναι καθόλου ένα υπόλειμμα του συνειδητού… υπήρχε πριν από το συνειδητό νου και είναι ανεξάρτητο από αυτόν». (Η ολοκλήρωση της προσωπικότητας)
«Το ανθρώπινο συνειδητό είναι πολύ πρόσφατο, πολύ νεαρό και δεν έχει ακόμα συνείδηση της καταγωγής του». (Η ολοκλήρωση της προσωπικότητας)
«Η συνείδηση είναι κατάκτηση της φύσης πολύ πρόσφατη, και βρίσκεται ακόμη σε «πειραματικό στάδιο. Είναι εύθραυστη, απειλείται από ιδιόμορφους κινδύνους και προσβάλλεται εύκολα». (Ο άνθρωπος και τα σύμβολά του)
Σε πρόσφατη ανακοίνωση που έγινε στο περιοδικό υπολογιστικής νευροεπιστήμης Frontiers in Computational Neuroscience όπου νευροεπιστήμονες με επικεφαλής τον καθηγητή Μάρκραμ αποκάλυψαν ένα σύμπαν πολυδιάστατων γεωμετρικών δομών μέσα στα δίκτυα του εγκεφάλου. Αυτές οι δομές πολλών διαστάσεων εμφανίζονται όταν κάθε νευρώνας συνδέεται με άλλους με τέτοιο τρόπο που δημιουργείται ένα ιδιόμορφο γεωμετρικό αντικείμενο. Όσο περισσότεροι νευρώνες εμπλέκονται μαζί στην ίδια «κλίκα» τόσο αυξάνονται οι διαστάσεις αυτού του γεωμετρικού αντικειμένου.
«Βρήκαμε έναν κόσμο που ποτέ δεν είχαμε φανταστεί. Υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια τέτοια αντικείμενα ακόμη και σε μια μικρή κουκίδα του εγκεφάλου, έχοντας έως και επτά διαστάσεις. Σε μερικά εγκεφαλικά δίκτυα, βρήκαμε δομές εως και 11 διαστάσεων», δήλωσε ο καθηγητής Μάρκραμ. Χρησιμοποιήθηκαν πρωτότυπα μαθηματικά, δηλαδή μια αλγεβρική τοπολογία με τρόπο που δεν είχε ποτέ έως τώρα χρησιμοποιηθεί στη νευροεπιστήμη με στόχο να φωτίσει τα πιο βαθιά αρχιτεκτονικά μυστικά του εγκεφάλου.
Ο Βιοφυσικός και Μοριακός Βιολόγος Dr.Piotr Garjajev σε έρευνά του για το ανθρώπινο γενετικό υλικό με τη συμμετοχή φυσικών, μοριακών βιολόγων, εμβρυολόγων και γλωσσολόγων διαπίστωσαν ότι οι αλληλουχίες ειδικά του 95% “σιωπηλού” ή junk DNA, ακολουθούν κάποιο είδος συντακτικού, ανάλογο με τη γραμματική της ανθρώπινης γλώσσας, αποδεικύνοντας ότι ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ένας τεράστιος κβαντικός βιο-υπολογιστής με άπειρες δυνατότητες. Ανατρέποντας την ισχύουσα επιστημονική θέση αποδεικνύει τη λειτουργία του “άχρηστου” γενετικού υλικού ως έναν ολογραφικό υπολογιστή ενώ το ενεργό μικρό του “κομμάτι” του 4 - 5% είναι ένας υλικός μηχανικός βραχίονας που χρησιμοποιεί. Αυτό το “άχρηστο” γεννετικό υλικό, το μεγαλύτερο τμήμα της συνειδησιακής μορφής του ανθρώπου, είναι το ασυνείδητο που τώρα, η επιστήμη, εξερευνά και μπαίνει στην συμπαντική του ύπαρξη.
Με την ομάδα του ο Garjajev απέδειξε ότι αυτό το DNA δεν είναι μόνο υπεύθυνο για τη δομή και τη λειτουργία του σώματός μας, αλλά αποτελεί την αποθήκη όλων των πληροφοριών που εκ γενετής φέρουμε και επιπλέον, επικοινωνεί και ανταλλάσσει συνεχώς πληροφορίες με όλο το Σύμπαν!
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο, ελέγχουν την ολότητα των σωματικών μας λειτουργιών, όπως προαναφέραμε και φυσικά, ένα τέτοιο επιτευγμα, όπως η ένωση του συνειδητού, υποσυνειδήτου και ασυνειδήτου, μπορεί να φέρει τον άνθρωπο σε μια άλλη υλικοπνευματική διάσταση, που να ξεπερνά το χώρο και το χρόνο.
source - Αγγελική Νούτσιου - https://www.psychology.gr/diafora-t...o-to-triptyxo-tis-anthropinis-syneidisis.html
Μια πολύ αξιόλογη μέθοδος αντιμετώπισης της κατάθλιψης, αποτελεί το βάδισμα. Το να περπατάει κανείς κάποια χιλιόμετρα μέσα στην μέρα του, θεραπεύει με ένα υγιή τρόπο την ασθένεια αυτής της ψυχής και γίνεται ασπίδα στις επιπτώσεις της για την ψυχική όσο και σωματική μας υγεία. Επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι όταν ο άνθρωπος περπατάει σε καθημερινή βάση κάποια χιλιόμετρα, μειώνει σταθερά και σημαντικά, την κατάθλιψη και άλλες στρεσσογόνες καταστάσεις.
Το ρουτινιάρικο πρόγραμμα που βιώνει ο μέσος πολίτης σήμερα, τον εγκλωβίζει τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, σε μια φάση που εύκολα τον φέρνει σε σημεία ψυχοσωματικής κατάπτωσης και εγκλεισμού σε όσα τον βασανίζουν και τον ρίχνουν στο πεδίο της κατάθλιψης.
Και βέβαια, όχι μόνο το περπάτημα, αλλά και κάθε είδους σωματικής άσκησης, μπορούν να εξυγιάνουν ψυχικές παθήσεις που μας πνίγουν. Σίγουρα θυμόμαστε το αρχαίο ρητό, “νους υγιής, εν σώματι υγιές” που το αποδεικνύει. Και φυσικά, ένα φυσικό αντικαταθλιπτικό, είναι σαφώς καλύτερο, αποτελεσματικότερο, με χρόνια βελτίωση της ψυχικής μας υγείας.
Μπορεί κανείς κυριολεκτικά να βαδίσει μακρυά από την κατάθλιψη και τις συνέπειες της, περπατώντας λίγα χιλιόμετρα κάθε μέρα, ή έστω κάποιες μέρες της εβδομάδας. Οι εικόνες που συναντάς, οι σκέψεις και το ανοιχτό πεδίο όπου περπατάς, βοηθούνε τον εγκέφαλο και την ψυχή να ανατάξει ό,τι τον πνίγει και τον στενοχωρεί, δίνοντας του δύναμη να ανταπεξέλθει.
Περίπου 40 έρευνες και μελέτες για το ζήτημα αυτό, αποδεικνύουν, ότι η ψυχική υγεία, έχει σαφή θετικά αποτελέσματα όταν ο άνθρωπος βαδίζει ασχέτως πόση απόσταση καλύπτει, φτάνει να περπατάει. Καλύτερη αναπνοή, αναζωογόνηση του κυκλοφοριακού, αλλά και σε όλο το σώμα, δίνουν στον άνθρωπο την βεβαιότητα ότι μπορεί να αντιμετωπίσει ό,τι και αν έχει, σε υλική και ψυχικη βάση. Σε όποια ηλικία κι αν υπάρχουν συμπτώματα κατάθλιψης, σε άνδρες και γυναίκες, το βάδισμα είναι το ίδιο αποτελεσματικό. Κι όσο το αυξάνεις, μέχρι και 10.000 βήματα την μέρα, αυξάνονται και τα θετικά αποτελέσματα.
Δημιουργείται μια ισορροπία στην ψυχοσωματική μας διάθεση και κατάσταση, που θα μας ξαφνιάσει. Και βέβαια, όπως είπαμε, όχι μόνο το περπάτημα, αλλά και κάθε είδους σωματικής άσκησης, ωφελεί επίσης. Με περπάτημα μισής ώρας την ημέρα, αυξάνεται η παραγωγή ενδορφινών στο σώμα μας και μειώνονται στρες, θυμός και κόπωση.
Βάζοντας στόχους που ενισχύουν τη σωματική μας υγεία, πετυχαίνουμε ανάλογα αποτελέσματα και στην ψυχική μας υπόσταση. Είναι μια βέβαιη συνταγή ψυχοσωματικής ευεξίας και χαλάρωσης!
source - Αγγελική Νούτσιου - https://www.larissanet.gr/2025/03/3...na-xefygete-kyriolektika-apo-tin-katathlipsi/
ref - Τσάτσαρης - Αισθησιογονίες
Όλοι μας λίγο πολύ γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος με τα μέρη του είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία και κίνηση ολόκληρου του σώματός μας, τη σκέψη, την αντίληψη αλλά και την αλληλεπίδρασή μας με το εξωτερικό και εσωτερικό μας περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τμήμα του σώματός μας έχει άμεση σχέση με τον εγκέφαλο, καθώς ελέγχει τα ερεθίσματά του στο ανώτερο αυτό όργανο, το οποίο τα επεξεργάζεται, τα ταξινομεί και ανταποδίδει μια απάντηση έπειτα στο σώμα μέσω των νευροδιαβιβαστών, τον ΥΥΕ άξονα (Υποθαλαμο – υπόφυση - επινεφρίδια) αυτών των ερεθισμάτων σε όλο το σώμα, καθορίζοντας την ευεξία ή την ασθένεια, αναλόγως των ερεθισμάτων που δέχεται.
Έχει ήδη διαπιστωθεί η άμεση αλληλεπίδραση εγκεφάλου και γαστρεντερικού καθώς το δεύτερο έχει το ίδιο ένα δικό του νευρικό σύστημα. Το ίδιο συμβαίνει και με την καρδιά μας, έχει κι αυτή το δικό της νευρικό σύστημα. Όλα αυτά μαζί αλληλεπιδρούν δίνοντας τα ερεθίσματά τους στον εγκέφαλο και ο εγκέφαλος μας ανταμοίβει ανάλογα.
Μέγιστη σημασία για την αντίληψη και τη σκέψη έχουν τα αστροκύτταρα που είναι γλοία κύτταρα και έχουν εξέχουσα θέση για τις λειτουργίες που προσφέρουν. Για την ακρίβεια τα αστροκύτταρα λαμβάνοντας την πληροφορία στον προμετωπιαίο φλοιό, η οποία πληροφορία είναι ένα κβάντο, την μεταφέρουν στο εσωτερικό του εγκεφάλου και μεταφέρουν έτσι τις σκέψεις και τις πράξεις σε παράλληλη και ταυτόσημη ερμηνεία και σύνδεση με αυτή του ασυνειδήτου και υποσυνειδήτου. Διότι το κβάντο, που λαμβάνεται ως πληροφορία, αφορά ένα ζιπαρισμένο αρχείο πολλών διαστάσεων του τώρα το οποίο έρχεται να προσδεθεί σε εμάς, στην αντίληψή μας ενώ εμείς αντιλαμβανόμαστε και ενσωματώνουμε μόνο λίγο από αυτό, σε συνάρτηση με το ασυνείδητο-υποσυνείδητο, δημιουργώντας τις ανάλογες συνάψεις και νευροδιαβιβαστές - υγείας ή ασθένειας - στο κύκλωμα του εγκεφάλου.
Θα μπορούσαμε για να το κάνουμε πιο προσιτό στο σύγχρονο άνθρωπο να δούμε και να εννοήσουμε τον ανθρώπινο εγκέφαλο σαν έναν υπερφυσικό υπολογιστή όπου το συνειδητό του μέρος αφορά στη μνήμη οθόνης, δηλαδή όλα όσα διαδραματίζονται στην καθημερινότητά του, το υποσυνείδητο ως τα αρχεία που υπάρχουν στην μνήμη του υπολογιστή προς επεξεργασία, ενώ το ασυνείδητο είναι ουσιαστικά η άπειρη μνήμη του υπολογιστή στο σκληρό του δίσκο όπου εμπεριέχεται το όλον της γνώσης και των δυνατοτήτων του.
Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι στο μη συνειδητό μέρος του εγκεφάλου, υπάρχουν επίπεδα γνώσης και μνήμης όπου υποσυνείδητο καλείται το τμήμα που μπορεί να αποκαλυφθεί πιο εύκολα, καθώς ανασύρεται πιο εύκολα στη μνήμη, ενώ το ασυνείδητο ελέγχει τις πολυ βαθύτερες και δύσκολες να ανασυρθούν μνήμες του ανθρωπίνου εγκεφάλου.
Γι' αυτό στο υποσυνείδητο βρίσκουμε μνήμες που έχουν κατασταλεί αλλά έχουν διαμορφώσει τον τρόπο που λειτουργούμε. Από την άλλη στο ασυνείδητο έχουμε την γνώση που δεν αντιλαμβανόμαστε πλήρως και γι αυτό δε μπορούμε να εξηγήσουμε και να ερμηνεύσουμε.
Σε ένα μεγαλύτερο τμήμα του εγκεφάλου, εδράζεται ένα άπειρος χώρος, όπου δρούν υποσυνείδητο και ασυνείδητο μαζί και συμπληρωματικά προκειμένου το υποσυνείδητο, να συνδέει το συνειδητό με το ασυνείδητο.
Ο συνειδητός νους, ελέγχει τις σκέψεις που κανουμε στο τώρα, ό,τι θυμόμαστε σε παρόντα χρόνο, οπως επίσης και ό,τι αισθανόμαστε, ή επιθυμούμε άμεσα, σε λογικό πλαίσιο. Αυτό πάλι, δε μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τις αναμνήσεις, εμπειρίες του υποσυνειδήτου, ούτε, χωρίς τη συλογική μνήμη του ασυνειδήτου.
Μην ξεχνάμε, ότι η αναπνοή, η κυκλοφορία του αίματος και οι καρδιακοί παλμοί, ελέγχονται απο το υποσυνείδητο. Αν λοιπόν, επιχειρήσουμε να έχουμε αντίληψη αυτών των σωματικών μας δραστηριοτήτων, τότε, το συνειδητό αποκτά μια συνεργασία με το υποσυνείδητο, σε πρώτη φάση. Και τα συναισθήματα, ελέγχονται από το υποσυνείδητό μας, γι' αυτό βιώνουμε αρνητικά συναισθήματα ακούσια χωρίς να παρεμβαίνει το συνειδητό που θα μπορούσε να τα ελέγξει καλύτερα. Κι αυτό γιατί, οι μνήμες του υποσυνείδητου είναι ανεπεξέργαστες και γι' αυτό οι προκαταλήψεις όσο και οι θέσεις που έχουμε, παραμένουν ανοργάνωτες με αποτέλεσμα να μη μας βοηθούν τόσο.
Αν όμως, περάσουν στο συνειδητό μέρος του εγκεφάλου, αυτό δύναται να ορθολογίσει και να μετατρέψει σε λογικά βήματα τις επομενες κινήσεις μας. Το συνειδητό, λοιπόν, ελέγχει τις λογικές και διανοητικές μας λειτουργίες, ενώ το υποσυνείδητο τις φυσικές μας λειτουργίες.
Η πολυπλοκότητα και η ευρύτητα του ανθρώπινου εγκεφάλου, είναι μοναδική. Δισεκατομμύρια νευρικών κυττάρων πραγματοποιούν μια συνεχή άπειρη ανταλλαγή και συνδυασμό πληροφοριών, αποδεικνύοντας έτσι το απεριόριστο εύρος αποθηκευτικου χώρου που διαθέτει! Ένας εγκέφαλος που δεν περιορίζεται στο χώρο που διαθέτει στο κεφάλι μας, αλλά, πληρεί όλο μας το σώμα, καθώς ελέγχει όλες τις σωματικές και μη σωματικές μας λειτουργίες. Ο μετωπιαίος λοβός, βέβαια, είναι το τμήμα του εγκεφάλου που ορίζει τη σκέψη και τη λογική, που παίρνουν τις αποφάσεις ενώ διαμορφώνει την ατομική μας στάση και θέληση, διευθύνοντας, στην ουσία όλο το σώμα του ανθρώπου.
Κι όμως, το συνειδητό, περιορίζεται στον υλικό κόσμο που ζούμε και γι αυτό έχουμε το υποσυνείδητο να το συμπληρώνει με την αντίληψη των κοσμικών δρωμένων, όπως είπαμε παραπάνω. Όσο και αν εκτιμάμε τη νηφαλιότητα και τη λογική του συνειδητού μας μέρους του εγκεφάλου, αυτή ακριβώς η λογική και η νηφαλιότητα, του βάζουν όρια που δε μπορεί να ξεπεράσει. Η λειτουργία του εγκεφάλου έχει την υλική της απεικόνιση στον ηλεκτρονικό υπολογιστή που πλέον, όλοι έχουμε στα σπιτια μας και φυσικά, στους χώρους εργασίας.
Ο δρ Τζώρτζ Μίλλερ, ένας απο τους ιδρυτές της γνωστικής ψυχολογίας, υποστήριξε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος ομαδοποιεί τις πληροφορίες που λαμβάνει, έστω και με τη μορφή της μνήμης μικράς διαρκείας. Εκατομμύρια λειτουργικές ενέργειες πραγματοποιούνται απο το σύνολο του εγκεφάλου και φυσικά, μοιράζονται στο συνειδητό, υποσυνείδητο και ασυνείδητο μέσα του.
Από την αρχαιότητα αναζητήθηκε ο ορισμός της ψυχής και του νου. Έτσι ο Αριστοτέλης, όρισε ότι ο χώρος της φαντασίας αφορούσε σε αφηρημένες έννοιες και νοήματα, που αγγίζουν πιο πολύ το ασυνείδητο και το υποσυνείδητο, ενώ το συνειδητό εδράζονταν στην αντίληψη και στην πραγματικότητα που ζεί ο άνθρωπος.
Ένα υποσυνείδητο, που όλοι παραδέχονται ότι ελέγχει το μεγαλύτερο τμήμα, σε σχέση με το συνειδητό, τον ανθρώπινο εγκέφαλο, αλλά κανείς δεν τολμά να του δώσει τον αντίστοιχο “πρωταγωνιστικό” γι' αυτό ρόλο. Κι όμως, το υποσυνείδητο, ελέγχει εκατομμύρια ενέργειες του σώματός μας, κύριες και δευτερεύουσες, που το συνειδητό έχει παντελή άγνοια!
Ο μεταβολισμός, οι σωματικές μας λειτουργίες, όπως η αναπνοή, οι χτύποι της καρδιάς μας, το ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων μας, οι κινήσεις των χεριών μας, το βάδισμα, η ομιλία και τόσες άλλες, ελέγχονται απο το υποσυνείδητό μας, οι αισθήσεις και τα αισθητηριακά όργανά μας, οι μνήμες του παρελθόντος και το άπειρο μέγεθός τους, ένα πραγματικά άπειρο σύνολο της ύπαρξής μας, κινείται από το υποσυνείδητο!
Η λειτουργία του υποσυνείδητου, είναι σαφώς πιο πολύπλοκη, αφού λειτουργεί συνειρμικά, συνδυάζοντας πράγματα και έννοιες, καταχωρόντας τα όλα σε ένα συμπαντικό σύνολο, όπου τελικά, όλα υπάγονται... Καταχωρεί και επαναφέρει όλες τις πληροφορίες που γνωρίζουμε, πέρα από το χρόνο που εμείς ζούμε, κινούμαστε, κοιμόμαστε. Ειδικά στον ύπνο, μόνο το συνειδητό μέρος του εγκεφάλου κοιμάται, καθώς το υποσυνείδητο λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο.
Ο χώρος του υποσυνείδητου και ασυνείδητου, έχει αποτελέσει αντικείμενο μεγάλων θεωριών στο χώρο της ψυχολογίας, καθώς, πολλοί ασχολήθηκαν με το ζήτημα εξ αρχαιοτάτων χρόνων. Κάποιοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο χρησιμοποιούνται εναλλακτικά. Ωστόσο, όπως υποστήριξε ο Φρόιντ, το ασυνείδητο είναι η βασική πηγή έκφρασης της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Η σύγχιση όμως, μεταξύ ασυνείδητου και υποσυνείδητου, αφορά στην εφαρμογή της γνώσης της διαφοράς του ασυνείδητου απο το υποσυνείδητο.
Κι όσο περίεργο κι αν είναι το ασυνείδητο όσο και το υποσυνείδητο, αφορούν διαστάσεις του εγκεφάλου, όπου δημιουργούνται οι νοητικές διαδικασίες και εκφράσεις μας, χωρίς καν να τις γνωρίζουμε ή έστω, πως αυτές δημιουργούνται. Αφορούν δε σε ένα ευρύτερο σύνολο, ασυνείδητης γνώσης, όσο και κληρονομικών ιδιοτήτων, συναισθημάτων, σκέψεων, αντιλήψεων, αντιδράσεων όσο και άλλων παθών και φόβων, που βιώνουμε, χωρίς να αναγνωρίζουμε συνειδητά.
Έτσι, μπορούμε να πούμε, ότι το ασυνείδητο λειτουργεί ως αγωγός και περιεχόμενο από και προς την άγνωστη γνώση, με τα ανάλογα προσαρμοστικά πρότυπα, για τη λογική του νου μας, που θα βοηθήσουν στην αποδοχή των νέων πληροφοριών του άπειρου της συμπαντικής νοητικής αλήθειας. Κι αυτό μπορεί να γίνει, με τη μεταβλητικη ικανότητα του ίδιου του ανθρώπου να αποδεχθεί και προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, αποκλείοντας, την έως τώρα, απλότητα της λογικής που χρησιμοποιούμε για να αντιληφθούμε τον κόσμο γύρω μας. Το φαινόμενο της προσαρμοστικότητας του ανθρώπου στη νέα γνώση, έχει επισημανθεί από επιστήμονες, όπως ο Bandura (1986) και οι Locke, Latham(2002) οι οποίοι υποστήριξαν ότι η νέα γνώση πρέπει να γίνει κατανοητή με τη βοήθεια της συνειδητής πρόθεσης και την ανάλογη συνειδητή καθοδήγηση.
Εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε, ότι όλα τα φυσικά ερεθίσματα και γνώση, ειναι υπερσυνείδητα, κάτι που οδηγεί στην αναγνώριση της ανάγκης συνδυασμού του συνειδητού, με το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο, ως φυσική εξέλιξη για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Σε ολόκληρη τη φύση, σε ζώα και φυτά, το ασυνείδητο αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση, οπότε, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε τη μερικότητα της λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου έως σήμερα. Μην ξεχνάμε, ότι πίσω από τη λογική μας συνειδητότητα, υπάρχει ένα άπειρο πεδίο λειτουργιών που εκφράζεται μέσω του υποσυνείδητου και του ασυνείδητου, οπως προείπαμε, δίχως τη συνειδητή επίγνωσή μας. Έτσι, η ίδια η γνώση, αποκαλύπτεται στον άνθρωπο, μέσα από πολύπλοκα μοτίβα, που δεν κατανοεί απόλυτα η συνειδητότητα μας.
Βασικά μπορούμε να πούμε, ότι το ασυνείδητο και το υποσυνείδητο ετοιμάζουν το περιβάλλον που κινείται το συνειδητό. Κι αυτό γιατί η γνώση του ασυνείδητου, με την εμπειρία του υποσυνείδητου, προκαταβάλουν το συνειδητό στο τι να δει και τι να βιώσει. Και το ασυνείδητο που θέλει να αποκαλύψει τη γνώση, μαζί με το υποσυνείδητο που έχει κενά, ψάχνει στο χώρο του συνειδητού τώρα, το αποτέλεσμα των ελλείψεων του υποσυνείδητου, όσο και την αποκάλυψη της γνώσης του ασυνείδητου.
Ούτως ή άλλως, το μεγαλύτερο τμήμα της εγκεφαλικής και σωματικής μας λειτουργίας, είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού της συνειδητής και της υποσυνείδητης, όσο και της ασυνείδητης εγκεφαλικής μας δραστηριότητας, όπως εκφράζονται μέσα απο τις καθημερινές μας συμπεριφορές και σωματικές λειτουργικότητες.
Ένα τολμηρό για τη σύγχρονη επιστήμη, ορισμό του ασυνειδήτου, έκανε ο Κάρλ Γιούνγκ, δίνοντας τον ορισμό της ψυχικής δομής και υπόστασης, στο ασυνείδητο.
Διαπιστώνεται λοιπόν και επίσημα, το τρίπτυχο, συνειδητό, υποσυνείδητο και ασυνείδητο, καθώς σύμφωνα με τον Γιούνγκ η ψυχή αποτελείται από τρία μέρη: τη συνείδηση, το προσωπικό ασυνείδητο (υποσυνείδητο) και το συλλογικό πραγματικό ασυνείδητο του ανθρώπινου είδους. Η γενική θέση για το ασυνείδητο όπως υποστήριξε ο Γιούνγκ της ψυχολογίας και της παλαιότερης επιστήμης, είναι πως δεν υπάρχει ως ανώτερη ύπαρξη, άρα ένα τίποτα: «το ονομάζουμε τίποτα, κι όμως είναι μία ολόκληρη πραγματικότητα σε δυνητική κατάσταση». ( Η ολοκλήρωση της προσωπικότητας Κάρλ Γιούνγκ ),
Θέσεις του Γιούνγκ για τη μεγάλη αξία και υπόσταση του ασυνείδητου
«...Το ασυνείδητο είναι η μητέρα του συνειδητού» (Η ολοκλήρωση της προσωπικότητας)
«Το ασυνείδητο στο σύνολό του δεν είναι καθόλου ένα υπόλειμμα του συνειδητού… υπήρχε πριν από το συνειδητό νου και είναι ανεξάρτητο από αυτόν». (Η ολοκλήρωση της προσωπικότητας)
«Το ανθρώπινο συνειδητό είναι πολύ πρόσφατο, πολύ νεαρό και δεν έχει ακόμα συνείδηση της καταγωγής του». (Η ολοκλήρωση της προσωπικότητας)
«Η συνείδηση είναι κατάκτηση της φύσης πολύ πρόσφατη, και βρίσκεται ακόμη σε «πειραματικό στάδιο. Είναι εύθραυστη, απειλείται από ιδιόμορφους κινδύνους και προσβάλλεται εύκολα». (Ο άνθρωπος και τα σύμβολά του)
Σε πρόσφατη ανακοίνωση που έγινε στο περιοδικό υπολογιστικής νευροεπιστήμης Frontiers in Computational Neuroscience όπου νευροεπιστήμονες με επικεφαλής τον καθηγητή Μάρκραμ αποκάλυψαν ένα σύμπαν πολυδιάστατων γεωμετρικών δομών μέσα στα δίκτυα του εγκεφάλου. Αυτές οι δομές πολλών διαστάσεων εμφανίζονται όταν κάθε νευρώνας συνδέεται με άλλους με τέτοιο τρόπο που δημιουργείται ένα ιδιόμορφο γεωμετρικό αντικείμενο. Όσο περισσότεροι νευρώνες εμπλέκονται μαζί στην ίδια «κλίκα» τόσο αυξάνονται οι διαστάσεις αυτού του γεωμετρικού αντικειμένου.
«Βρήκαμε έναν κόσμο που ποτέ δεν είχαμε φανταστεί. Υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια τέτοια αντικείμενα ακόμη και σε μια μικρή κουκίδα του εγκεφάλου, έχοντας έως και επτά διαστάσεις. Σε μερικά εγκεφαλικά δίκτυα, βρήκαμε δομές εως και 11 διαστάσεων», δήλωσε ο καθηγητής Μάρκραμ. Χρησιμοποιήθηκαν πρωτότυπα μαθηματικά, δηλαδή μια αλγεβρική τοπολογία με τρόπο που δεν είχε ποτέ έως τώρα χρησιμοποιηθεί στη νευροεπιστήμη με στόχο να φωτίσει τα πιο βαθιά αρχιτεκτονικά μυστικά του εγκεφάλου.
Ο Βιοφυσικός και Μοριακός Βιολόγος Dr.Piotr Garjajev σε έρευνά του για το ανθρώπινο γενετικό υλικό με τη συμμετοχή φυσικών, μοριακών βιολόγων, εμβρυολόγων και γλωσσολόγων διαπίστωσαν ότι οι αλληλουχίες ειδικά του 95% “σιωπηλού” ή junk DNA, ακολουθούν κάποιο είδος συντακτικού, ανάλογο με τη γραμματική της ανθρώπινης γλώσσας, αποδεικύνοντας ότι ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ένας τεράστιος κβαντικός βιο-υπολογιστής με άπειρες δυνατότητες. Ανατρέποντας την ισχύουσα επιστημονική θέση αποδεικνύει τη λειτουργία του “άχρηστου” γενετικού υλικού ως έναν ολογραφικό υπολογιστή ενώ το ενεργό μικρό του “κομμάτι” του 4 - 5% είναι ένας υλικός μηχανικός βραχίονας που χρησιμοποιεί. Αυτό το “άχρηστο” γεννετικό υλικό, το μεγαλύτερο τμήμα της συνειδησιακής μορφής του ανθρώπου, είναι το ασυνείδητο που τώρα, η επιστήμη, εξερευνά και μπαίνει στην συμπαντική του ύπαρξη.
Με την ομάδα του ο Garjajev απέδειξε ότι αυτό το DNA δεν είναι μόνο υπεύθυνο για τη δομή και τη λειτουργία του σώματός μας, αλλά αποτελεί την αποθήκη όλων των πληροφοριών που εκ γενετής φέρουμε και επιπλέον, επικοινωνεί και ανταλλάσσει συνεχώς πληροφορίες με όλο το Σύμπαν!
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο, ελέγχουν την ολότητα των σωματικών μας λειτουργιών, όπως προαναφέραμε και φυσικά, ένα τέτοιο επιτευγμα, όπως η ένωση του συνειδητού, υποσυνειδήτου και ασυνειδήτου, μπορεί να φέρει τον άνθρωπο σε μια άλλη υλικοπνευματική διάσταση, που να ξεπερνά το χώρο και το χρόνο.
source - Αγγελική Νούτσιου - https://www.psychology.gr/diafora-t...o-to-triptyxo-tis-anthropinis-syneidisis.html
Μια πολύ αξιόλογη μέθοδος αντιμετώπισης της κατάθλιψης, αποτελεί το βάδισμα. Το να περπατάει κανείς κάποια χιλιόμετρα μέσα στην μέρα του, θεραπεύει με ένα υγιή τρόπο την ασθένεια αυτής της ψυχής και γίνεται ασπίδα στις επιπτώσεις της για την ψυχική όσο και σωματική μας υγεία. Επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι όταν ο άνθρωπος περπατάει σε καθημερινή βάση κάποια χιλιόμετρα, μειώνει σταθερά και σημαντικά, την κατάθλιψη και άλλες στρεσσογόνες καταστάσεις.
Το ρουτινιάρικο πρόγραμμα που βιώνει ο μέσος πολίτης σήμερα, τον εγκλωβίζει τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, σε μια φάση που εύκολα τον φέρνει σε σημεία ψυχοσωματικής κατάπτωσης και εγκλεισμού σε όσα τον βασανίζουν και τον ρίχνουν στο πεδίο της κατάθλιψης.
Και βέβαια, όχι μόνο το περπάτημα, αλλά και κάθε είδους σωματικής άσκησης, μπορούν να εξυγιάνουν ψυχικές παθήσεις που μας πνίγουν. Σίγουρα θυμόμαστε το αρχαίο ρητό, “νους υγιής, εν σώματι υγιές” που το αποδεικνύει. Και φυσικά, ένα φυσικό αντικαταθλιπτικό, είναι σαφώς καλύτερο, αποτελεσματικότερο, με χρόνια βελτίωση της ψυχικής μας υγείας.
Μπορεί κανείς κυριολεκτικά να βαδίσει μακρυά από την κατάθλιψη και τις συνέπειες της, περπατώντας λίγα χιλιόμετρα κάθε μέρα, ή έστω κάποιες μέρες της εβδομάδας. Οι εικόνες που συναντάς, οι σκέψεις και το ανοιχτό πεδίο όπου περπατάς, βοηθούνε τον εγκέφαλο και την ψυχή να ανατάξει ό,τι τον πνίγει και τον στενοχωρεί, δίνοντας του δύναμη να ανταπεξέλθει.
Περίπου 40 έρευνες και μελέτες για το ζήτημα αυτό, αποδεικνύουν, ότι η ψυχική υγεία, έχει σαφή θετικά αποτελέσματα όταν ο άνθρωπος βαδίζει ασχέτως πόση απόσταση καλύπτει, φτάνει να περπατάει. Καλύτερη αναπνοή, αναζωογόνηση του κυκλοφοριακού, αλλά και σε όλο το σώμα, δίνουν στον άνθρωπο την βεβαιότητα ότι μπορεί να αντιμετωπίσει ό,τι και αν έχει, σε υλική και ψυχικη βάση. Σε όποια ηλικία κι αν υπάρχουν συμπτώματα κατάθλιψης, σε άνδρες και γυναίκες, το βάδισμα είναι το ίδιο αποτελεσματικό. Κι όσο το αυξάνεις, μέχρι και 10.000 βήματα την μέρα, αυξάνονται και τα θετικά αποτελέσματα.
Δημιουργείται μια ισορροπία στην ψυχοσωματική μας διάθεση και κατάσταση, που θα μας ξαφνιάσει. Και βέβαια, όπως είπαμε, όχι μόνο το περπάτημα, αλλά και κάθε είδους σωματικής άσκησης, ωφελεί επίσης. Με περπάτημα μισής ώρας την ημέρα, αυξάνεται η παραγωγή ενδορφινών στο σώμα μας και μειώνονται στρες, θυμός και κόπωση.
Βάζοντας στόχους που ενισχύουν τη σωματική μας υγεία, πετυχαίνουμε ανάλογα αποτελέσματα και στην ψυχική μας υπόσταση. Είναι μια βέβαιη συνταγή ψυχοσωματικής ευεξίας και χαλάρωσης!
source - Αγγελική Νούτσιου - https://www.larissanet.gr/2025/03/3...na-xefygete-kyriolektika-apo-tin-katathlipsi/
ref - Τσάτσαρης - Αισθησιογονίες